Op m’n 17e kwam het in me om verloskundige te worden en vanaf dat moment ben ik met ‘nieuw leven’ bezig. Vijf jaar later had ik de opleiding tot verloskundige afgerond en ging ik in de praktijk aan de slag. In de 18 jaar waarin ik als verloskundige heb gewerkt, mocht ik vele aanstaande ouders begeleiden en ondersteunen en zag ik vele nieuwe levens geboren worden. Ik zag oogjes die opengingen en het eerste daglicht zagen. De één keek helder en aanwezig, de ander nog wat slapend en in zichzelf, maar altijd was de bezieling zichtbaar. Met de geboorte van een kindje zag ik mensen aan nieuw leven beginnen; ze werden moeder, vader, broer, zus, ik zag een grote verandering, een transformatie in hun leven.
Vervolgens ging ik als verloskundig echoscopiste aan het werk en besefte nog meer hoe geweldig wonderbaarlijk de ontwikkeling van nieuw leven is. Vanuit de samensmelting van de eicel en de zaadcel ontwikkelt zich een embryo zo klein als een rijstkorrel met na 3 1/2 week een beginnende hartslag. Om na 10 weken na de bevruchting een mini-mensje te zijn met alles erop en eraan. Maanden mag het bij moeder, veilig en geborgen, verder groeien tot het moment dat het geboren werd en de eerste ademteug neemt.
Er zal geen wetenschapper zijn die dit hele proces ooit zal kunnen ‘nabouwen’, zo wonderbaarlijk omvattend is het leven.
